آفتاب یزد نوشت: مجلس موسوم به انقلابی مخالفت خود را با توافق احتمالی ایران و غرب بر سر احیای برجام آغاز کرده است. خب این حق مجلس است و چیزی در آن نیست. این نمایندگان چه از سر دلسوزی و چه به دلایل سیاسی یا حزبی اعتراض کنند، قانون به آنها حق اظهار نظر در مورد هر موضوعی و در صورت لزوم تصویب قوانین را می دهد.
اکثر نمایندگان مجلس و حامیان آنها از رسانه ها به طرز شگفت انگیزی بر این بیانیه پافشاری می کنند و از مدل احیای “بورژوازی” توسط دولت اصلی انتقاد می کنند. این بیانیه: “تحریم ها در حال بی اثر شدن هستند، بنابراین غرب نمی تواند امتیاز بدهد…”. حتی در جلسه غیرعلنی دیروز مجلس، رئیس هیئت رئیسه با گزارش جزییات جلسه، از این موضوع برای اشاره به صحت استدلال های مجلس استفاده کرد.
همانطور که گفته شد مجلس می تواند با هر توافقی با غرب و آمریکا مخالفت کند و می تواند امروز قانونی را تصویب کند که تهران را از تمامی سازمان ها و مقررات بین المللی خارج کند، اما این گونه ایرادات و تصمیم گیری ها مستلزم استدلال واقعی است نه فرضی. و خیالی!
وضعیت اقتصادی کشور به خوبی نشان می دهد که با وجود همه وعده ها و تدابیری که در حوزه مسکن داده شده، وضعیت همچنان آشفته و پیچیده است، به گونه ای که این روزها که به شب سال نو می رسد، نه می بینیم و نه بو می کنیم. رنگ و بوی عید در کل بنابراین جای تعجب است که چون نمایندگان مجلس و حامیان آنها فشار و درد تحریم ها را به دلیل حقوق و درآمدهای چند ده میلیونی احساس نمی کنند، ادعا می کنند که اثر تحریم ها از بین رفته است، بنابراین نیازی به احیا نیست. بارج ها آزرده خاطر می شوند و می دانند هر گونه تعامل در بازار ارز مساوی با فقر بیشتر آنهاست.
در واقع وقتی بازنشستگان پس از سال‌ها عرق‌ریزی بدون تردید از عیدی خود در پایان سال چشم‌پوشی می‌کنند و چشم‌های پیر و پیر می‌درخشند، تحریم بی‌اثر است. نمایندگان اکنون سوار بر اسب هستند و وضعیت مالی آنها خوب است، بنابراین تحریم ها بی اثر بود، اما برای مردم عادی تحریم ها موثر است و آن را روی میز خود می بینند.
